به من بگو چگونه(برای کودکان 7 تا 12 سال)

کتاب به من بگو چگونه(برای کودکان 7 تا 12 سال) نوشته سرکار خانم زرناز نظامی و سرکار خانم فاطمه شهریاری را به صورت قانونی از سایت متخصصان خریداری کنید.

ارسال کتاب تا ده روز کاری.

در بخشی از کتاب می‎‌خوانیم:

● مقدمه:
پیش‌نوجوانی
رشد در دوران دبستان، معمولاً از پایان دوره‌ی کودکی شروع می‌شود و تا دوران بلوغ ادامه می‌یابد. این دوران از ۷ سالگی با ورود به مدرسه، کودک را از محیط خانه و خانواده جدا ساخته، با تحولات تازه‌ای به محیط جدید که پایه‌ی اجتماعی شدن وی را تشکیل می‌دهد، وارد می‌سازد و تا سن ۱۰ الی ۱۱ سالگی که می‌توان آن را هنوز دوران کودکی یا دوران دوم کودکی نامید، خاتمه می‌دهد. تأثیرات و تحولات رشدی در این دوره فراوان است. محیط مدرسه ناآشنا و دیدار آموزگار در مقایسه با دیدار والدین و همچنین مقایسه‌ی انتظاراتی که از مادر، پدر و یا خواهر و برادر داشته، به‌خصوص اجرای وظایف آموزش نخستین، بسیار متفاوت است. تلاش، درس و ناآشنایی با همسالان، موجبات آشفتگی او را فراهم می‌سازد، ولی با تمام این دشواری‌ها، به‌سرعت آماده برای پذیرش تغییرات رشدی و جسمانی می‌گردد.
هر یک از دوره‌هایی که تاکنون شرح داده‌شده، دارای ویژگی‌های مخصوص به همان دوران بوده است. پس دوران دبستان هم، ویژگی‌های خاص خود را دارد چه ازلحاظ والدین و چه ازلحاظ مسئولین آموزش‌وپرورش. این دوره، دوره‌ی خلاقیت و بازی است و برای والدین یک دوره‌ی سخت و پردردسر است. چون کودکان در این دوره، نیاز‌های گوناگون دارند و با برادر و خواهر بزرگ‌تر یا کوچک‌تر، مشکلاتی دارند که گاهی اوقات به ستیزه‌جویی و مخالفت با یکدیگر منجر می‌شود.
پیش‌نوجوانی به دوره‌ای از رشد اطلاق می‌شود که بین کودکی و نوجوانی قرار دارد. به همین دلیل پیش‌نوجوانی یعنی سن 8 تا 12 سال، پیش‌نوجوانی یک دوره‌ی انتقال است. این دوره‌ همراه با تغییرات عمده‌ی جسمانی، شناختی، اخلاقی و اجتماعی است. در این دوره، تغییرات مذکور، موجب می‌شود فرزندمان، گاه رفتاری کودکانه‌ داشته باشد و گاه مانند نوجوان عمل کند.
این مرحله از چرخه‌ی زندگی، به‌ویژه برای والدین بسیار پیچیده و دشوار است. ارتباط خوب والدین فرزند و مهارت‌های مشترک حل مشکل، می‌تواند بحث و گفت‌وگوی مجدد درباره‌ی تغییر رابطه‌ی والد، فرزند و رشد استقلال فرزندمان را تسهیل کند و تربیت کودک با نوجوان دو موضوع مستقل است، برای کودک، مهم‌ترین ملاک، پذیرش و روابط خوب با والدین است، اما برای نوجوان اصلی‌ترین دغدغه، یافتن هویت و روش‌هایی است که به آن‌ها اعتبار بخشد. برای نوجوان، پذیرش دوستان بسیار مهم‌تر از پذیرش خانواده است و تقریباً، تمام ذهن آن‌ها را به خود مشغول می‌کند.

نوجوانی که از طرف دوستانش به یک مهمانی دعوت نمی‌شود، ممکن است خود را یک شکست‌خورده تلقی کند. باوجوداینکه، جوانان پا به عرصه‌ی بزرگسالی می‌گذارند اما همچنان در یک مرحله‌ی رشدی قرار دارند و هراندازه که بزرگسال محسوب شوند، امکان دارد برخی از رفتار‌ها و کار‌های نوجوانی خود را تا چند وقت ادامه دهند و چنانچه بحران‌ها و مشکلات مربوط به دوره‌ی نوجوانی به‌درستی بین فرزند و والدین، رفع نگردد، مشکلات و سختی‌های دوره‌ی نوجوانی دوچندان شده و ادامه‌دار خواهد شد. لازمه‌ی حل مشکلات به‌وجودآمده در بین نوجوانان و والدین، گفت‌وگوی منطقی است که والدین برای رفع مشکلات، حتماً باید از متخصصان و مشاوران خانواده، کمک و مشورت بگیرید.