تاریکی پنهان

کتاب تاریکی پنهان نوشته جناب آقای حسین کریمی را به صورت قانونی از سایت متخصصان خریداری کنید.

ارسال کتاب تا ده روز کاری.

در بخشی از این کتاب می‌خوانیم:

داستان تاریکی پنهان، داستان زندگی است؛ داستان مرگ است. تناقض در جای‌جای این داستان به چشم می‌خورد. تاریکی پنهان، داستان مبارزه آسمانیان با اهالی دنیای زیرین (تارتاروس در اساطیر یونانی همان دنیای زیرین) است. داستان کشمکش رهام نوجوان بین تاریکی و روشنایی. کسی چه می‌داند؟ شاید تمامی اتفاقات داستان، توطئه رهام است. این کتاب را بهتر است بیش از یک‌بار بخوانید.
من به‌عنوان نویسنده داستان، سعی کرده‌ام آن را در چند لایه بنویسم. اینکه چقدر در لایه‌ها نفوذ کنید، بستگی به خودتان دارد. بخش‌های زیادی از این داستان نمادین هستند و اگر خواننده کتاب، از ذوق ادبی بالا و دقت نظر برخوردار باشد و ذهنی باز داشته باشد، می‌تواند ساعت‌ها وقت صرف رمزگشایی نمادها، کنایات، استعارات و ارجاعات علمی و ادبی و تاریخی داستان کند. کلمات و عباراتی نظیر خورشید، بوسه بر لب معشوق، می و نبید، ابر، فرسوده‌شدن چشم‌ها و بسیاری دیگر تماماً نمادین هستند. اساساً این داستان، داستانی نمادین است.
در این داستان سعی شده از اسامی حتی‌الامکان واقعی برای نام‌گذاری افراد و مکان‌ها استفاده شود؛ واقعی به این معنا که چنین کلماتی در واژه‌نامه‌های بشری وجود دارند. تنها کلمه ورها است که متعلق به یکی از زبان‌های ابداعی خودم است و شاید در زبان دیگری نتوان آن را یافت. البته باید اضافه کنم که برخی از آن‌ها کلماتی مطرود هستند و متعلق به زبان‌های مرده؛ نظیر واژه ادینو که در زبان بابل باستان، به معنای باغ بوده است. برخی دیگر هم به دیگر زبان‌های رایج تعلق دارند؛ مانند ایجس که در داستان نام شهری است و در زبان یونانی، معنای سپر می‌دهد. اتفاقات این داستان در کشوری فرضی در اروپای شرقی رخ می‌دهند.
به‌عنوان یک دانشجوی رشته روانشناسی، سعی کرده‌ام ارجاعات زیادی به مسائل روانی بدهم. این داستان را، داستانی روان‌شناختی نیز می‌توان به‌حساب آورد.
حقیقتی را باید به شما بگویم. رهام، نقش اول داستان من، در اصل بیمار روان‌پریش ۷۰ ساله‌ای است که سال‌هاست در یکی از تیمارستان‌های تارتاروس زندگی می‌کند. البته باید بگویم زندگی واقعی او، در دنیای خیالاتش است. توهمات او آنچنان واقعی‌اند که او ذره‌ای گمان نمی‌برد که شاید بیمار باشد. او در توهم هم توهماتی را تجربه می‌کند. رهام پیر، هم قهرمان و هم شرور رؤیاها و کابوس‌هایش است. او مبتلا به بیماری اسکیزوفرنی است.
داستانی که به رشته تحریر درآورده‌ام، در بخش‌های زیادی، داستانی آهنگین است. به نظر من در ادبیات فارسی معاصر، جای چنین شیوه نوشتاری‌ای برای نثر خالی است.
ادبیات عرفانی همواره تأثیر زیادی بر من گذاشته است. من سال‌هاست که حافظ می‌خوانم و از حافظ‌خوانی لذت می‌برم. داستان من، با شعر مورد علاقه‌ام از دیوان او آغاز می‌شود. تمام رمز و راز داستان من، در این شعر نهفته است. ردپای اندیشه‌های اصیل ایرانی در این داستان مشهود است. نمادهای تاریخی این داستان بعضاً به‌شدت عمیق‌اند؛ نظیر تابوت سنگی پیرزن عارفه داستان. تابوت سنگی یک فرد مؤنث در اساطیر، نماد بقاست. کشف دیگر نمادها را به عهده خودتان می‌گذارم.
من، حسین کریمی، دانشجوی ۲۰ ساله رشته روانشناسی، با نوشتن این داستان سعی کرده‌ام بتوانم نقشی هرچند کوچک در آشناکردن مردم عزیز کشورم با بیماری اسکیزوفرنی داشته باشم و توجه آحاد ملت بزرگ ایران را به این بیماری عجیب و غریب و پررمز و راز جلب کنم. توهم‌های وحشتناک شنیداری، دیداری، بویایی و … که در داستان من به‌شدت برجسته هستند، تنها نمایانگر گوشه‌ای از درد و رنج این بیماران عزیز است. امیدوارم داستان نمادین من بتواند تأثیری هرچند کوچک بر خوانندگان این داستان بگذارد و آن‌ها را نسبت به این مسئله آگاه کند.