درآمدی بر زبان شناسی اجتماعی

کتاب درآمدی بر زبان شناسی اجتماعی نوشته هانری بوآیه و به ترجمه جناب آقای حسن ابطحی را به صورت قانونی از سایت متخصصان خریداری کنید.

ارسال کتاب تا ده روز کاری.

در بخشی از کتاب می‌خوانیم:

درآمدی بر زبان‌شناسی اجتماعی
این اثر به معرفی رشتۀ دانشگاهی‌ای می‌پردازد که اهمیت آن را تنها می‌توان در دلِ علوم زبان دریافت: زبان‌شناسی اجتماعی.
این درآمد ما را به سفر دوگانه و پرماجرایی دعوت می‌کند: از یک سو، مسئلۀ پیدایش زبان‌شناسی اجتماعی و شکل‌گیریِ هدفِ اساسیِ آن، یعنی زبان در معنای عام، و نیز زبان‌ها و روابطشان با جوامعی که در آن حضور دارند، و از سوی دیگر، مسائل اساسی و گوناگون جامعه‌شناسان، مانند طیف‌های زبان‌های زنده و تصور عموم از این طیف‌ها، برخورد‌ها یا تضادهای زبانی و پدیده‌هایی که ایجاد می‌کنند، و در نهایت، مدیریت زبان‌ها در کشورهای چندزبانه.

هانری بوآیه، متولد ۱۹۴۶، زبان‌شناس مشهور فرانسوی است که دکترای دولتی در رشتهٔ ادبیات و علوم انسانی دارد. او در دانشگاه پل‌والری مونپلیه ۳ به‌عنوان استاد بازنشسته در بخش علوم زبان کار می‌کند و در مقطع لیسانس در رشته‌های اسپانیایی، زبان‌شناسی و ادبیات مدرن تحصیل کرده و دکترای ادبیات نیز دارد. بوآیه به زبان‌های فرانسوی، اوکسیتان و اسپانیایی مسلط است و با چندین نشریه و مجلهٔ زبان‌شناسی اجتماعی در فرانسه و اسپانیا همکاری داشته‌است. زمینهٔ کار او شامل آموزش زبان، سیاست‌های زبان، زبان‌شناسی اجتماعی عمومی و کاربردی، زبان‌های اقلیت و فرانسه است. در آثار دیگر پژوهشگران، صدها بار به آثار او ارجاع داده شده‌است. بوآیه هم‌چنین چندین سمت دانشگاهی داشته است که از جملهٔ آن‌ها می‌توان به مدیریت مشترک آزمایشگاه زبان‌شناسی اجتماعی، مدیریت IEFE (Institut d’Études Françaises pour Étrangers) دانشگاه مونپلیه ۳ و مدیریت مؤسسهٔ فرانسوی در دانشگاه بارسلونا اشاره کرد.

فصل ۱: زبان‌شناسی اجتماعی: نگاهی دیگر به زبان‌ها و مطلق زبان در جوامع
– فصل ۲: تنوع، پایه و اساسِ آزمودنِ یک زبان
– فصل ۳: اجتماع زبانی و بازار (های) زبانی
– فصل ۴: دوزبانگی و دوزبان گونگی: ارائۀ الگوهایی برای برخورد با چندزبانگی
– فصل ۵: برخورد زبانی
– فصل۶: سیاست گذاری(های) زبانی

هانری بوآیه با این مقدمه بر زبان‌شناسی اجتماعی، دست به کار فوق‌العاده‌ای در بازنویسی و به‌روزرسانی این حوزه انجام داده‌است. درخواست تجدیدچاپ آن در سال ۲۰۱۷ (ویراست اول: ۱۹۹۱) با کمی اصلاح برای به‌روزرسانی، از سوی ناشر صورت گرفته‌است.

ویراست جدید، علاوه‌بر فصل‌های توسعه، شامل کتاب‌شناسی منتخب و شاخصی است که در سال ۲۰۱۷ پالایش گشته و کارآمدتر شده، زیرا تنها دربرگیرندهٔ مفاهیم است و ارجاع به نویسندگان را حذف کرده‌است.

تنوع بنیادی، برخوردهای زبانی، «ارتباطات اجتماعی» با تأمل در مفاهیم «جامعهٔ زبانی» و «بازارهای زبانی»، بازنمایی‌های همه‌جانبه و سپس کلیشه‌ها جایگزین شده‌اند. اما با وجود جامعهٔ هدف این اثر ـ که هم‌چنان دانشجویان مبتدی را با زبان‌شناسی اجتماعی آشنا می‌کند ـ خوش‌بختانه ایده‌اش پیچیده‌تر شده‌است. این‌گونه است که حوزه‌های جدید تحقیق مورد توجه قرار می‌گیرند، مانند اهمیت اینترنت در حیات زبان‌ها، رویکرد جنسیتی به تنوع، حومه‌های زبان، مفاهیم «جوامع دوزبانه» یا «آمیختگی زبان‌ها» که در کار اول، یعنی مسائل مهاجرت به آن پرداخته نشده بود. هم‌چنین از تأمل عمیق‌تری در مورد مفهوم «دوزبان‌گونگی» با بسط و تفاسیر مختلف آن و گسترش حوزهٔ زبان‌شناسی اجتماعی با افزودن به‌موقعِ فصل اول، یعنی «زبان‌شناسی اجتماعی: نگاهی دیگر به زبان‌ها و مطلق زبان» قدردانی می‌کنیم. هم‌چنین جالب است که مطالعهٔ زبان‌های فرعی در تأمل دربارهٔ «برخورد زبانی» ادغام شده و شامل بخش پویا و جدیدی در مورد «مرگ، رستاخیز، احیا و کالایی‌سازی» است.

انسجام کلی تفکر «کاتالان» در مورد سلطهٔ سیاسی حفظ می‌شود که گروگان گرفتن زبان کسانی که می‌خواهیم به بردگی اقتصادی یا «تخیلی» درآوریم، هم‌چنان شیوه‌ای از سلطنت است. هم‌چنین از تنوع نمونه‌های انتخاب‌شده که منجر به بررسی موارد جدیدی از برخورد با زبان‌ها می‌شود ـ مانند کریول‌ها یا پیجین‌ها ـ خشنودیم.

با این حال، نارضایتی‌ها ممکن است از این باشد که موارد کمتر شناخته‌شدهٔ تضعیف زبان در فرانسه ذکر نشده‌اند. اما فقط می‌توانیم شفافیت نسخهٔ دوم را تحسین کنیم که می‌توانست انتخاب‌های سخت‌گیرانه‌ای داشته باشد و در عین حال، برای گوش دادن به پرسش‌های جنجالیِ قرن بیست‌و‌یکم، تصویری ارائه کند که از به‌کمک زبان‌ها دیده شود.