عشق بیوه سیاه

کتاب عشق بیوه سیاه نوشته  سرکار خانم آیسا اکرمی را به صورت قانونی از سایت متخصصان خریداری کنید.

ارسال کتاب تا ده روز کاری.

در بخشی از کتاب می‌‌خوانیم:

نمایشنامه‎ی «عشق بیوه سیاه» به قلم آیسا اکرمی در یازده صحنه و با نیمچه طنزی سیاه و ملموس نوشته شده است که با تداومی علت و معلولی می تواند مخاطب را در طول یک اجرای حدودا پنجاه دقیقه‎ای با خود همراه کرده و با پایان بندی مستحکم او را به تفکر وادارد.این نمایشنامه قابلیت طراحی مینیمال و خلاقانه و اجرای صحنه ای و پلاتویی دارد.

…
-بخشی از نمایشنامه-
مادر: تو چرا اینجایی؟… آخرین باری که دیدمت لابلای درختهای استوایی بودی… تو جنگل… برگرد همونجایی که بودی.
عمو: من که عاشق آب و هوای گرم و مرطوبم… برام بپا گذاشتی؟… نکنه خودتم اونجا بودی… باورم نمیشه از اینجا زدی بیرون… امکان نداره قانونتو شکسته باشی…
مادر: تو خیلی چیزا در مورد من نمیدونی. من همه سوراخ سمبه های این دنیا رو میشناسم… تو فکر کردی همه اونایی که میومدن سراغت، عاشق چشمای بابا غوریت شده بودن؟ یا عاشق پرزا و پشمات؟ من لوند ترینارو فرستادم سراغت تا کارتو یه سره کنن…تو هر بار درست وقتی که قرار بود تیکه تیکه بشی از دستشون فرار کردی… چطوری میتونی از دست زنها قصر در بری؟
عمو: پیشگیری میکنم… معلومه هیچی از پیشگیری نمیدونی.
مادر: تو حق نداری همچین خیانتی به طبیعت بکنی… همه باید سهم خودشونو ادا کنن…
عمو: چرا باید سهم یکی از زندگی همچین مرگ وحشتناکی باشه؟
…
عشق پدیده ای انسانی، نام آشنا و ناشناخته است، این نمایشنامه داستان عشقی را روایت میکند که از جنس رومئو ژولیتی یا لیلی و مجنونی یا خالق و مخلوقی نیست . عشقی که در این نمایشنامه روایت میشود، طعمش کمی تند است و کمی _فقط کمی_ شیرین. مثل این است که چای ماسالا نوش جان کنی و بگی عجب چسبید در حالی که ادویه اش دارد تمام سیستمت را بهم میریزد. این عشق در نقش آدم ها تعریف شده و در اوج بی معنایی، معنا پیدا کرده است البته که این تعاریف مختص جهان کوچک آدم های این نمایشنامه نیست، بلکه در مورد آدم های جهانمان، آدم هایی که میشناسیم نیز صادق است. ما در اجتماعمان هر چند بزرگ _و هر چند کوچک_ نقش هایی را میپوشیم که تعریف دارند، از قبل، خیلی قبل تر از ما تعریف شده اند. بارزترین این نقش ها مادرانگیست که با اولین زایش در نقطه ازلی تاریخ تعریف شده و با متر و معیار مشخص، اندازه اش تعیین شده است. حالا اینکه این عشق و عشق های نقش محور دیگر در هر برهه از تاریخ بشر، بر اساس تعریفشان چه بر سر نسل ها میاورد، داستان نمایشنامه‎ی عشق بیوه سیاه را شکل میدهد.
جهانی که نویسنده در این نمایشامه خلق کرده است، برای مخاطب امروزی غریب اما ملموس است. با خواندن اولین سطور و شنیدن اولین دیالوگ ها، آشناپنداری در مخاطب آغاز میشود و در عین حال او قدم به قدم این جهان و فضای آن را تجربه میکند.
بخشی از پیشگفتار :
«عشق بیوه‌ی سیاه» متنی ست که خود از سیاهی چیزی کم ندارد. آغازیست که به تدریج به مرگی دردناک می‌انجامد.
قصه ای عاشقانه که برخلاف غالب رومنس‌های رایج که با جدایی به سرانجامی تراژیک میرسند. اینبار این وصال که به شهوتی مضاعف آمیخته است به مرگی هولناک می انجامد.