کتاب کار مفید در مقابل زحمت بیهوده

کار مفید در مقابل زحمت بیهوده نوشته ویلیام وریس ترجمه سرکار خانم معصومه آمِدی را به صورت قانونی از سایت متخصصان خریداری کنید.

ارسال کتاب تا ده روز کاری.

در بخشی از کتاب می‌خوانیم:

زندگی می‌کنیم که بیشتر کار کنیم یا کار می‌کنیم که بهتر زندگی کنیم؟
کار مفید، کاری است که از روی علاقه باشد و علاوه بر درآمد مکفی، برای تفریح و بازسازی روح و روان نیز کفایت کند. در عوض کار بیهوده، کاری است که نه تنها از روی علاقه نیست، بلکه سفارشی و از روی اجبار برای امرار معاش انجام می‌شود و چه بسا فرد هر روز منتظر است تا هفته و ماه تمام شود و استراحتی اندک کند برای انجام دوباره‌ی کار اجباری که دوستش ندارد…
“اولین و آشکارترین ضرورتی که به آسانی در جامعه فراهم خواهد شد، این است که اضافه‌کاری در آن رخ ندهد، باید وقت بگذاریم و به دقت ببینیم کدام خواسته‌ی ما بدون مالیات سنگینِ انرژی‌ها به دست خواهد آمد.”
یا در جایی دیگر می‌خوانیم:
“وقتی افراد از ترس از گرسنگی رهایی یابند، متوجه خواسته‌های واقعی خود می‌شوند، دیگر چیزی به جز نیازهایشان آنها را مجبور به کاری نمی‌کند، چیزهای بیهوده‌ی کنونی به نام تجملات یا سم و مهملاتی به نام کالاهای ارزان تولید نمی‌کنند. کسی شلوارک‌های زرق و برق‌دار تولید نمی‌کند، زیرا دیگر پادویی وجود ندارد که آنها را بپوشد، کسی وقت خود را برای تولید کره‌ی مارگارین تلف نمی‌کند، زیرا کسی مجبور نیست کره‌ی واقعی مصرف نکند. قوانین جعلی فقط برای جامعه‌ی دزدان نیاز است (و در چنین جامعه‌ای، قانون منسوخ است).”
ویلیام موریس سپس به چگونگی زایش هنر در جامعه، رشد و شکوفایی آن در طی قرون و سپس بی‌رمق شدن آن در عصر حاضر می‌پردازد.
از نظر وی:
“هر وسیله‌ی دست‌ساز بشر شکلی دارد که باید هم زیبا و هم زشت باشد؛ اگر با جهان هماهنگ باشد، زیباست و اگر ناهماهنگ و مخالف با آن باشد، زشت محسوب می‌شود؛ ما نمی‌توانیم بی‌تفاوت باشیم، زیرا مشغول یا تنبل، مشتاق یا نارحت هستیم و چشم‌های ما تحت تاثیر این پرحادثگی شکل و ظاهر که همیشه به آن می‌نگریم، قرار می‌گیرند.”
موریس در کتاب به این امر می‌پردازد که چشم‌های ما نباید به دیدن زشتی‌ها عادت کند و به راحتی از کنارشان عبور کند، پیاده‌روهای خراب، ساختمان‌های دود گرفته، بالکن‌های نامرتب، خیابان‌های پر از چاله، جوی‌های بدبو و ….
به باور موریس، هنر و زیبایی، زندگی را قابل تحمل و خلاقیت را بارور می‌کنند. هر فردی در جامعه باید در حد توان برای زیباتر کردن محیط خود تلاش کند و نسبت به آن بی‌تفاوت نباشد.