کتاب از تهران تا واشنگتن

کتاب از تهران تا واشنگتن (دیدگاه های مقایسه ای در مورد تامین مالی احزاب) نوشته سرکار خانم دکتر زهره پناهی را به صورت قانونی از سایت متخصصان خریداری کنید.

ارسال کتاب تا ده روز کاری.

در بخشی از این کتاب می خوانیم:

مقدمه
احزاب سیاسی همواره نقش مهمی در نظام‌های سیاسی برعهده‌گرفته‌اند؛ به‌گونه‌ای که نتوان سازوکار بدیلی را برای آن‌ها تصور کرد. به همین علت، احزاب سیاسی و انتخابات از شاخص‌های نظام دموکراتیک به‌حساب آمده است. دسترسی احزاب و نامزدهای انتخاباتی به منابع مالی جهت رقابت در عرصه انتخابات باعث می‌شود که آن‌ها در عرصه سیاسی به موفقیت دست یابند. البته این بدان معنا نیست که صرفاً احزابی پیروز می‌شوند که بیشتر هزینه کنند؛ چراکه رفتار رأی‌دهندگان متأثر از عوامل متعددی است، ولی منابع مالی به‌مثابه کاتالیزور می‌تواند پیروزی یک حزب را آسان‌تر کند. به‌طورکلی، موضوع ارتباط بین قدرت اقتصادی و سیاسی توجه بسیاری از علمای حقوق و سیاست را به خود جلب کرده است. نگرانی عمده این است که قدرت اقتصادی بتواند به قدرت سیاسی نیز دست یابد و دموکراسی بازیچه دست سرمایه‌داران شود. پول و ثروت مانند توپ و تانک نیست که بتوان با آن کشوری را تصرف کرد، لیکن از طریق آن می‌توان کرسی‌های مجلس و یا ریاست جمهوری را به چنگ آورد. به‌عبارت‌دیگر، جریان کنترل‌نشده پول به فضای سیاسی می‌تواند ارزش‌های کلیدی دموکراسی را تهدید کند و سیاستمداران را در برابر رأی‌دهندگان از پاسخ‌گویی بازمی‌دارد و به کانون‌های ثروت نزدیک می‌نماید و برابری در رقابت‌های انتخاباتی را از بین می‌برد؛ به‌طوری‌که دسترسی به منابع مالی عمده به عامل اصلی و تعیین‌کننده بدل می‌گردد.
بررسی نشان می‌دهد که تأمین مالی احزاب سیاسی برای برآوردن سه هدف تأمین رقابت‌های انتخاباتی، برپاداشتن سازمان‌های درون انتخاباتی و کمک به رهبری و نمایندگان حزب صورت می‌گیرد. این امر ما را به این سؤال می‌رساند که تأمین مالی این فعالیت‌ها به چه طریقی صورت می‌گیرد. بدیهی‌ترین منبع درآمد احزاب سیاسی در نبود احزاب توده‌ای، افراد و گروه‌های خصوصی هستند. به لحاظ تاریخی در غرب احزاب سیاسی عمدتاً به کمک‌های خصوصی وابسته بودند؛ هرچند در احزاب توده‌ای کلاسیک، جریان درآمد ناشی از حق عضویت اعضا و کمک‌های اتحادیه‌های کارگری وابسته بود، بااین‌وجود کمک‌های افراد ثروتمند و یا کمک‌های اهدایی شرکت‌های خصوصی مهم‌ترین نقطه اتکای احزاب بود. همین امر باعث شد که برخی معتقد باشند که تأمین مالی خصوصی احزاب سیاسی موجب تعارض منافع و نفوذ صاحبان ثروت در روندهای سیاسی شود. شیوه دیگر تأمین مالی احزاب سیاسی را می‌توان کمک‌های دولتی دانست. اخیراً بسیاری از کشورها کمک‌های دولتی به احزاب سیاسی را تجویز کرده‌اند و این امر اصولاً به دلیل نگرانی از بروز فساد از راه مساعدت‌های مالی خصوصی بوده است و کمک دولت به‌منظور کاستن یا از بین بردن امکان چنین اعمال فسادآلودی صورت می‌گیرد. شیوه تأمین هزینه‌های مالی احزاب در هر نظام حزبی منعکس‌کننده ساختارهای اقتصادی و اجتماعی جامعه‌ای است که آن احزاب در آن فعالیت می‌کنند.
احزاب سیاسی آمریکا به دلیل اهمیت رقابت‌های انتخاباتی و نقش کلیدی منابع مالی در آن اغلب به مسئله تأمین مالی هزینه‌های انتخاباتی خود بیش از هر چیزی اهمیت می‌دهند، به‌گونه‌ای که می‌توان احزاب آمریکایی را «ماشین‌های انتخاباتی» نامید. با توجه به این مهم، قانون‌گذار در آمریکا از ابتدای تدوین قانون اساسی سعی کرده است که به این موضوع توجه کند و به‌مرورزمان قوانین تأمین مالی احزاب، نسبت به سایر کشورها کامل‌تر‌شده است. بی‌شک امروزه، مهم‌ترین قانون‌گذاری‌ها در حوزه تأمین مالی احزاب در این کشور وجود دارد و کشورهای دیگر از قبیل ایران می‌توانند از این تجربه که سنت دیرپایی دارد، بهره ببرند. در ایران علی‌رغم گذشت بیش از یک قرن از فعالیت احزاب سیاسی، همچنان نظام حزبی نهادمندی شکل نگرفته است و احزاب در دسترسی به کارکردهای اصلی خود ناکام مانده‌اند. دلایل متعددی برای این ناکامی ذکرشده است؛ لیکن مسئله نظام حقوقی تأمین مالی احزاب سیاسی مغفول مانده است. در این کتاب در تلاش هستیم تا شیوه تأمین مالی احزاب سیاسی در ایران و آمریکا را بررسی کنیم.