کتاب فراموشی غیر مطلق

کتاب فراموشی غیرمطلق نوشته سرکار خانم سیده عادله قدیمی را به صورت قانونی از سایت متخصصان خریداری کنید.

ارسال کتاب تا ده روز کاری.

در بخشی از این کتاب می‌خوانیم:

مقدمه
قلم در دست گرفته‌ام،
تا در برابر فراموشی غیرمطلق بایستم،
شاید سال‌های بعد،
نوشته‌هایم ورد زبان انسان‌های معاصر شود،
آنان که زندگی را بدون عشق نمی‌خواهند.
سیده عادله قدیمی زمستان 1401

ما برای خواستن به دنیا آمده‌ایم،
برای انتخاب‌هایی که گاهی بی‌اختیار برگزیده‌ایم،
خواستن تبعیدگاه انسان معاصر است،
برای فراموشی‌های ناپراکنده،
و ما سال‌هاست که خویش را از یاد برده‌ایم

فصل اول …
خواستن

التماس‌های پشت پنجره …

آرزوی محال من،
دلتنگی گاه‌وبیگاهم، التماس‌های پشت پنجره،
زندگی بدون تو، رنج مداوم است،
بغضی که نه اشک می‌شود و نه گلو را رها می‌کند،
چه فرقی می‌کند که کدام فصل سال است،
بی‌تو هر روز پاییز است،
از آن پاییزهایی که به‌جای برگ، تنها مرگ می‌ریزد،
کاش به‌جای دیوارهای ترک‌برداشته،
به شانه‌ی بی‌قرارت سر می‌گذاشتم،
و از تو می‌پرسیدم چایت را لیوانی می‌نوشی یا نه

آینه‌ی قدی …

تعبیرم از تو فراغت پروردگار است از خلقت دنیا،
آن هنگام که بی‌هوا چای می‌نوشید و تو را از تصویر خود
در آیینه‌ای قدی خلق می‌کرد،
سردردهای عصرگاهی من،فارغ از جهان بی‌تو،
به خویشتن دچارم، به خلسه‌ای که نمی‌توانم رهایش کنم،
جای تو را هیچ پر نخواهد کرد، خسته‌ام از روزهای بی‌تو،
بیزارم از تکرار،
حال که جهان ما را، به تنفس هوای جدایی وادار کرده است،
بیا هوایمان را عوض کنیم،خیالم تشویش بی‌پایان است که در آن تنها به تو می‌اندیشم،
که تو پایان دنیای گذشته‌ام خواهی بود،
کابوسی که نمی‌خواهم به آن برگردم،
من با تو کودکی تازه به دوران رسیده‌ام،
که موهایش را به رنگ دلخواهش می‌آراید،
و عصای نامریی‌اش را به دیوار تکیه می‌دهد،
مرگ بر دنیای وارونه، که هرج‌ومرج راه انداخته، تا مرا از تو بستاند،بی‌تعلق …

قسم به عاشقانه‌هایمان،
که تو آن معشوق بی‌تکراری، که خدا برای زیبایی جهان دست به خلقتش زده است،
گفته‌های پریشانت، نظم دنیای مرا به‌هم‌ریخته است،
چشمانت بی‌تابی مرا از آن خود کرده،
من شگفت‌زده‌ای بی‌تعلقم، که نه می‌تواند بدون تو زیست کند،
و نه زیستن بدون تو را می‌خواهد،
دستانم سرزمین ناشناخته‌ای است که تنها به دستان تو کشف خواهد شد،
تو عاشقانه‌ای بی‌تکراری،
خنده‌هایت، طعم میوه‌های تابستان است،
نوبرانه‌ای بی‌مانند، که گاه دلخواه است و گاه سرکش،
خواستنت اعتراف این روزهای من است
تلخ باشی یا شیرین،
همان‌قدر می‌خواهمت که هوا را

پیامبر دلبستگی …

هم‌نفس، کدام جاده تو را به من خواهد رساند،
من در کدام غروب تو را خواهم دید،
تا بی‌قراری‌های گاه‌وبیگاهم را برایت بازگو کنم،
من بی تو سایه‌ای بر روی دیوارم، که از خود اراده‌ای ندارد و هرروز به نظاره‌ی خورشید می‌ماند، تا به‌سوی رؤیا قدم بردارد،
زمان بدون تو پیرمردی فرتوت است، که فراموشی کلافه‌اش کرده است،
من بازمانده‌ای از رؤیای توأم،
غریبی به‌شدت دلواپس، که از هر خاطره‌ی از راه رسیده‌ای، سراغت را می‌گیرد،
تو پیامبر کدام دلبستگی هستی،
که معجزه‌ی نگاهت، دنیای مرا تغییر داده است،
می‌خواهم به احساس تو پناه بیاورم،
منی که گذشته را بدون تو از ذهن برده‌ام

جنگ جهانی …

به دردهای بی‌ملاحظه‌ی قلبم عادت کرده‌ام،
به دلشوره‌هایی که گاهی دیوار روزمرگی‌هایم را می‌خراشد،
من بعد از تو، به انزوای شانه‌های خود پناه آورده‌ام،
به سردردهای کشنده، که زمان نمی‌شناسد،
…