کتاب نیمه پنهان عشق

کتاب نیمه پنهان عشق نوشته سرکار خانم آزاده عسکری را به صورت قانونی از سایت متخصصان خریداری کنید.

ارسال کتاب تا ده روز کاری.

در بخشی از این کتاب می خوانیم:

هر انـسانی قهرمان زنـدگی خویـش است. مدال‌آور روزهای پـرتنش و افتخار‌آفریـن سال‌های زندگیش؛
هر که هستی، هرجا کنار هر خاطره، چیزی در تـو هست که تـو را می‌سازد و بـا بـاورهای قلبیت پـیوند می‌زنـد.

” ایـن کتاب را تـقدیم می‌کنم بـه همسر مهربان و همراه همیشگی زندگیم، بـه او که متن زیبای دوست داشتن و نـوای عشق را با دلم آشنا کرد”

شعر شب چه زیباست…!

شب چه زیباست، چه آشنای غریبی‌ست
می‌توان زمزمه کرد
با او از روزهای سپید؛
از خلوت و تنهایی و تو، توی این دشت خطیر
می‌توان نالید، گریست، حتی خندید؛
خنده از روی صفای دل دوست؛ مهربانی روز
ناله با یاد بهار که جداست از خاطر یار
گریه داستانی‌ست دراز، مبهم، محتاج نیاز
می‌توان آبی دید شب را
آسمانی کرد روزهای ابری دل غربت‌زده را
شب ندای دل بیدار علی، توی کوچه‌های بن‌بست گره‌خورده‌ی یأس
شب رفیق کفش‌های کهنه است
بهتر از همدم اشک گل سرخ
دل به دریا بزن و اندکی گوش بکن
تا بیابی چه جدالی است میان کلمات
که در این ورطه‌ی رزم
حرف ما حلقه‌ی ناچیز بیابان ‌دیده است

عطر یار

دیروز که عاشق شدم، شمعدانی‌های باغچه‌ی دلم گل دادند
لاله‌عباسی‌های رنگین روسری‌ام خندیدند…
و باد لای گیسوان مشکی پریشانم بازی می‌کرد
دیروز من متولد شدم
به سال تولد تو…
به مهربانی ستاره‌های چشمانت
و گرمی دستان آشنایت
امروز بال گشودم، روانه شدم به دشت خیال
آرام گرفتم در هور سیمایت
جان دادم میان نسیم گاه‌گاه نفس‌هایت
و همان‌جا میان گندمزار و هجیر طلایی آرمیدم

ا سارت

مرا تنها گذاشت آنکه آفریده؛
به سلاخ کشیده آنکه شیره‌ی جان داده…
به نابودی برده آنکه آواره کرده مرا….
مرا به تیر زبان و شلاق هرین به بند بسته
همان که مرا آفریده، جان داده، زنده کرده، کشته مرا….
بارها کشته مرا با نگاه و زبان و تازیانه‌های حسد….
ولی مرا آزاد کرده آنکه آفریده….
جانم بخشیده آنکه مرا مرده دیده، بال پریدن کشید به تن زخم‌خورده رنجورم….
امروز پرواز خواهم کرد با تمام دردهای بسته به جانم
آسمان فردا را می‌شکافم و میان هزاران هزار حادثه گم می‌شوم…

بهار امید

شب که می‌رسد، غصه‌های ماه گرفته کنار پنجره به خوشه‌های نقره‌ای لرزان چشم می‌دوزد
این سرزمین من است و اینجا خانه نداشته‌های بلندم
بسیارند دیوانه‌ی هشیار در بند و هشیار دیوانه‌ی آزاد…
خیابان‌ها پر از فریاد و خانه‌ها لبریز از سکوت و ستاره‌ها برای تشییع جان‌های بی‌تاب فرو افتاده‌اند
من هستم و تاریکی و اندکی تقلای بودن برای خیال‌های نزدیک
در دشت‌های نرگس بذر لاله‌های معصوم را کاشتم؛ تا کنار هزار تابه خون حقیقت روید
برای جویبارهای کوچک تازه جهیده نقشه‌ی دریا را کشیدم…
نقشه‌ی دامنه‌های چین‌دار به انتظار نشسته…
کوه مایه‌های صبور و مانده در راه
جاده‌های سبزشده بر سر راه رهگذرانی که بین دوراهی شعورشان حقیقت را دیده‌اند…
من حتی نقشه‌ی تو را کشیدم؛ نقشه‌ی بازشدن پنجره‌ای رو به چشمان تو
نقشه‌ی بوی نان گندم دم صبح در دست تو
و آفتاب نگاهی و مهربانی دستانی از سر شوق
با هزاران هزار پروانه خواهش در دل من
این‌گونه بود که پرنده‌ی شهبا از شبادان خانه رهید
گوشه‌ای از حیاط پشت شبدرهای نم‌گرفته‌ی صبحگاهی خزید
و مهربانانه لابه‌لای دشت لاجوردی و گل‌های پنبه‌دانه خانه کرد…